همان قدر که مهم نیست کی به دنیا آمدیم و روزگار چطور چرخید که در این نقطه ایستاده‌ایم، دقیقا همان‌قدر مهم است که در این نقطه، دنیا را چطور می‌بینیم | به‌نظرم باید در قوانین نانوشته‌ی آداب معاشرتمان دستی ببریم و کمی اصلاحش کنیم | می‌توانیم گه‌گداری از هم بپرسیم که دنیا را چطور می‌بینیم؟ | بعد که پاسخ هم را شنیدیم بپرسیم خب دنیا را چطور می‌خواهیم؟ | سوال سوم هم می‌تواند این باشد: برای دنیایی که می‌خواهیم چه کارهایی انجام داده‌ایم؟ | سه‌گانه‌‌ی‌مان که تکمیل شد ببینیم دوست داریم به معاشرتمان ادامه بدهیم یا نه؟ | اگر از این سه‌گانه پیروی کردید و با من مواجه شدید احتمالا این پاسخ‌ها را خواهید شنید | دنیا را ناعادلانه، غافل‌گیر‌کننده و زیبا می‌بینم | می‌خواهم امید آخرین واژه‌ای باشد که از خاطرمان پاک می‌شود | تلاش می‌کنم آثاری خلق کنم که دنیا برای‌تان بدیهی به‌نظر نرسد | حالا ببینید دوست دارید به معاشرتتان با من ادامه دهید؟